Jest to pierwsza wersja tego dokumentu i powinna byæ uważana za wersjê BETA. Jest to bardziej opis mojego postêpowania niż wyczerpujący przewodnik. Dyskusje o mechanizmach kontroli dostêpu (np. xaccess, xhost, MIT-COOKIEs), oraz użycie NFS-u, nie są jeszcze zawarte.
Wiêkszośæ XTerminali ma teraz całą gamê zaawansowanych właściwości, które pozwalają im byæ czymś wiêcej niż zwykłym X serverem. W wiêkszej czêści właściwości te bêdą ignorowane.
(Nie ma poprzednich wersji, wiêc wszystko było zmienione.)
Ani autor, ani dystrybutorzy, ani tłumacz tego dokumentu nie są w żaden sposób odpowiedzialni za fizyczne, finansowe czy moralne szkody spowodowane sugestiami zawartymi w tym dokumencie.
Prawa autorskie należą do Scota W. Stevensona.
O ile nie stwierdza siê inaczej, dokumenty HOWTO są chronione prawami autorskimi ich autorów. Mogą one byæ rozprowadzane w całości lub w czêści, w jakiejkolwiek postaci fizycznej czy elektronicznej tak długo, dopóki znajduje siê w nich ta wzmianka. Dystrybucja komercyjna jest dozwolona, a nawet zachêca siê do niej; chociaż autor chciałby byæ poinformowany o takowej.
Wszelkie tłumaczenia, prace pochodne, prace zebrane zawierające dokumenty HOWTO muszą zawieraæ tê notatkê o prawach autorskich. Oznacza to, że nie możesz stworzyæ pracy pochodzącej z HOWTO i nałożyæ na jej dystrybucjê dodatkowych ograniczeñ. Wyjątki od tej zasady mogą byæ uczynione pod pewnymi warunkami; skontaktuj siê z koordynatorem programu Linux HOWTO pod niżej podanym adresem.
Krótko mówiąc, chcemy promowaæ szerzenie tych dokumentów przez wszelkie dostêpne kanały. Chcielibyśmy także utrzymaæ prawa autorskie nałożone na te dokumenty, i byæ powiadomieni o planach dotyczących redystrybucji HOWTO.
Jeśli masz jakieś pytania, skontaktuj siê proszê z Gregiem Hankinsem, koordynatorem projektu Linux HOWTO pod adresem gregh@sunsite.unc.edu. Możesz użyc programu finger, żeby poznaæ jego numer telefonu czy dalsze informacje.
Nowe wersje oryginału tego dokumentu można znaleźæ na
ftp.icm.edu.pl w katalogu /pub/Linux/sunsite/docs/HOWTO/
.
Odnośnie nowych wersji tłumaczenia zobacz sekcjê
Od tłumacza. Jeśli nie masz dostêpu do ftp, możesz
spróbowaæ zdobyæ pliki pomocy dotyczące Linux-a u Billa
Riemersa. Wyślij list na adres
bcr@physics.purdue.edu
z tematem help, aby uzyskaæ wiêcej informacji.
Wszelkie dodatki, komenatarze i poprawki dotyczące tego dokumentu są mile widziane. Wysyłaj je na adres scot@catzen.gun.de.
Szczególnie chciałbym otrzymaæ listy od ludzi, którym udało siê już podłączyæ XTerminal z Linux-em, nawet jeśli jest to coś w stylu "działało na takim komputerze z takim terminalem".
W nastêpnej wersji pojawią siê: mechanizm kontroli dostêpu i użycie systemu plików NFS do startowania.
Sekcja ta podaje trochê bardzo podstawowych informacji dla tych, którzy nie są jeszcze zapoznani z X Window System i jego terminal-ologią. Jeśli masz jakiekolwiek doświadzczenia związane z X i XTerminalami możesz przeskoczyæ tê sekcjê bez żadnych skutków ubocznych.
X Window System, albo po prostu X-y (nigdy X Windows), jest przenośnym, niezależnym od sieci systemem okienek jak to określa strona podrêcznika systemowego. Udostêpnia środowisko graficzne, które jest niezależne od systemu operacyjnego, sprzedawców i sprzêtu. Kiedy ludzie mówią o systemie okienkowym w połączeniu z Unix-em, prawie zawsze maja na myśli X-y.
Najważniejszą cechą X-ów w naszym przypadku jest ścisłe oddzielenie od siebie programów, które kontrolują lokalny sprzêt, z którym komunikuje siê użytkownik (ekran, klawiatura, mysz itp.) i tych programów, które użytkownik chce uruchamiaæ (edytory, arkusze, DOOM). Oznacza to, że komunikujący te dwie rzeczy program nazywany X serwerem, może byæ na jednej maszynie, podczas gdy właściwe programy, albo X klienty, mogą byæ na jednej a nawet wiêkszej ilości maszyn w zupełnie różnych miejscach. Zauważ, że terminy "serwer" i "klient" używane są w odwrotnym znaczeniu niż normalnie.
Linux posiada kolekcjê Xserwerów z projektu XFree86, to znaczy, serwerów dla kart graficznych SVGA, jak również całą kolekcjê Xklientów takich jak: xv, maze czy xterm. Jeśli dopiero zapoznajesz siê z X-ami, możesz chcieæ trochê poeksperymentowaæ z X-ami na maszynie Linux-owej zanim bêdziesz ustawiał XTerminal.
XTerminal (odtąd zwany XT) jest wyspecjalizowaną czêścią sprzêtu i oprogramowania, która łączy siê w Xserwer, to jest, tê czêśæ X-ów, która zarządza wejściem/wyjściem do i od użytkownika. W najbardziej prymitywnym przypadku, zawarte są tylko program Xserwera i oprogramowanie komunikacyjne. Nawer menedżer okienek pochodzi od serwera, do którego poprzez ethernet połączony jest XT (albo rzadziej poprzez port szeregowy) używając protokołu TCP/IP.
Sprzêt XT bêdzie zawierał (duży) monitor, klawiaturê, myszkê, trochê RAM-u oraz gniazdka do ethernetu. Wiêkszośæ XT nie ma dysków twardych, stacji dyskietek ani żadnych innych urządzeñ zapisu danych. Oznacza to, że XT mają swój system operacyjny albo w ROM-ie (rzadkośæ) albo ściągają go z hosta w sieci, do którego są podłączone.
Aby XT dostał siê do swojego systemu operacyjnego na Linux-a podczas startu przeważnie robi on coś takiego: wysyła zawołanie o pomoc poprzez sieæ ze swoim adresem ethernet. "Rzeczywisty" komputer w sieci porównuje ten adres z listą, którą posiada i jeśli znalazł jakiś identyczny, to wysyła do XT adres IP, który został mu przypisany (poprzez demona bootpd). Pozwala to XT na ściągniêcie systemu operacyjnego i ewentualnie innych danych, kórych potrzebuje z hosta (zwykle poprzez tftp). To jest cała procedura opisana w szczegółach.
Wtedy XT jest już w pełni wyposażonym komputerem z własnym numerem IP, RAM-em, programem i niezależnym sprzêtem, chociaż bardziej jako uczony idiota. Jest najlepszy w tym co robi, czyli w zarządzaniu grafiką w X-ach, ale nieprzydatny do niczego innego.
W idealnym przypadku XT jest cichy, szybki i martwy. Zwykle bez wiatraczka, stacji dyskietek czy dysku twardego, nie robi żadnego hałasu. Z kilkoma metrami kabla ethernet możesz wystawiæ swój hałaśliwy komputer do innego pokoju a u siebie na biurku postawiæ cichy XT. Ponieważ XT jest stworzony do X-ów i grafiki, jest szybszy niż, powiedzmy, program X-owy pod MS Windows czy DOS-a.
Jeśli serwer jest na jednym komputerze i klient na drugim, to procesor nie musi siê zajmowac jednym i drugim na raz. Chociaż, można tego nie zauważyæ w szybkości przekazywania danych (ponieważ poruszają siê one poprzez ethernet) zredukuje to zużycie CPU i zaoszczêdzi trochê pamiêci na maszynie Linux-owej, która w innym przypadku byłaby załadowana Xserwerem.
Jednak z drugiej strony bêdziesz potrzebował karty ethernet, co zwykle oznacza jeden port i IRQ. W zależności od producenta, oprogramowanie dla XT może zabraæ około 20 MB na Linux-ie. Prawie zawsze możesz skasowaæ dużo niepotrzebnych rzeczy jak już siê zorientujesz co jest rzeczywiście niezbêdne. Wiêkszośæ XT wymaga na hoście zainstalowania demonów bootpd oraz tftpd - oba są potencjalnymi dziurami w bezpieczeñstwie. Bêdziesz przypuszczalnie chciał mieæ jeszcze jednego demona - xdm - uruchomionego w tle. I tak - ten wielki monitor do XT zabierze dużo miejsca na biurku.
Miło, że pytasz ! Ale bardziej odpowiednie bêdzie czego ty potrzebujesz ?
Po pierwsze potrzebujesz XT. Jeśli masz dużo pieniêdzy i to naprawdê dużo, możesz iśæ i kupiæ. Jim Morton < jim@applix.com> wysyła regularnie listê XT na comp.windows.x. Albo może siê do ciebie uśmiechnąæ szczêście. Ponieważ starych XT nie można używaæ z DOS-em, MS Windows czy OS/2, niektóre firmy rozwiązują ten problem przez wyrzucenie ich.
Ze strony komputera Linux-owego bêdziesz potrzebował karty ethernet. Pomimo, iż teoretycznie podłączenie XT poprzez port szeregowy czy SLIP jest możliwe nie jest to zalecane o ile nie masz tendecji masochistycznych. Opis jak zainstalowaæ i posługiwaæ siê kartą ethernet znajdziesz w Ethernet-HOWTO, którego opiekunem jest Paul Gortmaker < Paul.Gortmaker@anu.edu.au>. Jeśli nie masz już innego wyboru to SLIP i CLSIP są opisane w tym samym dokumencie. W tym przypadku bêdziesz też chciał zajrzeæ do Serial-HOWTO, którego opiekunem jest Greg Hankins < gregh@cc.gatech.edu>, żeby dowiedzieæ siê jak uzyskaæ najlepszą wydajnośæ.
Bêdziesz także potrzebował obsługi TCP/IP wkompilowanej w jądro, tak samo jak przynajmniej dwóch numerów IP dla Linux-a i XT. Informacje o numerach IP znajdziesz w NET-3-HOWTO, którego opiekunem jest Terry Dawson < terryd@extro.ucc.su.oz.au>.
No i oczywiście bêdziesz musiał mieæ zainstalowane X-y na Linux-ie. Teoretycznie potrzebujesz tylko Xklientów i programy takie jak xdm, bez Xserwerów. Ale przypuszczalnie nie jest to warte zabawy w wybieranie co instalowaæ co nie. W XFree86-HOWTO, którym opiekuje siê Helmut Geyer < Helmut.Geyer@iwr.uni-heidelberg.de> znajdziesz informacje jak ustawiæ X-y.
Sekcja ta opisuje zmiany jakie trzeba wprowadziæ do sprzêtu i oprogramowania, aby podłączyæ XT do Linux-a. Przyjąłem tutaj takie nazewnictwo:
Zauważ, że są to adresy komputerów niepodłączonych do Internet-u i z tego co siê orientujê to w Niemczech nie ma domeny frog.de. Załóżymy, że nie ma innych maszyn w sieci i że NFS nie jest zainstalowany.
[Jeśli ktoś używał NFS-u do podłączenia swojego XT, bardzo proszê o kontakt ze mną.]
Powinno byæ to tak łatwe jak włożenie dwóch kabli do dwóch komputerów. Zauważ, że niektóre XT mają dwa porty szeregowe, które mogą działaæ tylko przy konkretnych szybkościach jeśli są używane oba na raz. Sprawdź podrêcznik do swojego Xterminala. Później bêdziesz potrzebował adresu ethernet swojego XT. Jest on wyświetlany podczas startu XT nawet jeśli nie ma żadnych połączeñ.
Jak tylko włożysz kable w odpowiednie miejsca bêdziesz mógł przetestowaæ połączenie ethernet. Po wystartowaniu, XT powinien narzekaæ, że jego zapytania o bootpd i tftpd nie są obsługiwane i powinien zacząæ startowaæ swój system operacyjny z ROM-u. Powinno zawieraæ siê tam prymitywne polecenie ping, które pozwoli ci na przetestowanie połączenia ethernet-owego z Linux-em. Nie panikuj jeśli to nie działa. XT przypuszczalnie potrzebuje całego swojego systemu operacyjnego, aby odpowiedzieæ.
Informacje na temat konfiguracji TCP/IP powinieneś znaleźæ w NET-3-HOWTO, tak jak zostało to już wspomniane wyżej. Założymy, że masz już skonfigurowaną sieæ TCP/IP. Ponieważ XT to tylko nastêpny komputer w sieci, bêdziesz musiał siê upewniæ, że oba komputery - Linux i XT - znają swoje numery IP i że są podłączone do sieci.
Informacje na temat XT bêdą musiały zostaæ zawarte w co najmniej tych plikach:
/etc/hosts Add a line with the IP number of the XT, such as # /etc/hosts line for Linux machine. lprhost oraz loghost # są opcjonalne 192.168.13.1 imlinux imlinux.frog.de lprhost loghost # Nastepna linia jest nową linią dla XT. 192.168.13.41 whisper whisper.frog.de
/etc/ethers This file provides a list of ethernet numbers and the corresponding host names. This does not seem to be needed in all distributions and setups, but in case it is, you will need to include the ethernet number of the XT and its hostname. This would be something like 04:03:e8:cc:0d:24 imlinux 0f:03:11:31:45:f1 whisper
[Możliwe, że musisz zmieniæ także inne pliki jeśli masz takie programy jak named, routed czy gated. Ponieważ ja tego nie stosujê byłbym bardzo wdziêczny jeśli ktoś kto używa tych programów powiedziałby mi jakie pliki trzeba jeszcze zmieniæ.]
Zrestartuj komputer, żeby siê upewniæ, że wszystkie dokonane zmiany działają.
Sprawdź w podrêczniku jakie pliki musisz zmieniæ, żeby podaæ te informacje. W moim przypadku był to jeden ogólny plik, w którym musiały siê znaleźæ poniższe informacje:
ip_host_table 192.168.13.1 imlinux ip_host_table 192.168.13.1 imlinux.frog.de ip_host_table 192.168.13.41 whisper ip_host_table 192.168.13.41 whisper.frog.de file_access_1 TFTP file_host_name_1 imlinux.frog.de file_path_1 /usr/local/xterm/liveshere display_access_table whisper display_access_table imlinux enable_access_control YES xdmcp_server imlinux broadcast_address 192.168.13.255 default_telnet_host imlinux
Zauważ, że XT pobiera swoje pliki poprzez tftp z katalogu
/usr/local/xterm/liveshere
, i że terminal jest w stanie
wykonaæ XDMCP (ważne do konfiguracji xdm-a).
Bêdą jeszcze inne pliki konfiguracyjne na takie rzeczy jak np. czcionki. Powinieneś móc używaæ czcionek zainstalowanych już na Linux-ie. W moim przypadku plik dotyczący czcionek wyglądał mniej wiêcej tak:
/usr/lib/X11/fonts/75dpi /usr/lib/X11/fonts/100dpi ... /usr/local/xterm/misc /usr/local/xterm/openlook
i jeszcze kilka linii, z tym samym efektem. Później jak już twój XT startuje z Linux-a, powinieneś zobaczyæ listê plików, które udało mu siê załadowaæ.
Inną rzeczą, którą bêdziesz chciał mieæ to tzw. "backing store". Oznacza to, że czêści okienek, które są przykrywane przez nastêpne okienka zapisywane są w RAM-ie w XT a nie w Linux-ie. Sprawdź podrêcznik do swojego XT.
Bootpd jest demonem odpowiedzialnym za komunikacjê z XT podczas
startu. Informuje go o tym kim jest i skąd ma pobraæ oprogramowanie
do załadowania. Z jakichś dziwnych powodów demon ten nie znajduje
siê w nowszych dystrybucjach, przynajmniej w Slackware 2.2.0.1 go
nie było. Tak wiêc bêdziesz go musiał zdobyæ poprzez ftp albo jakoś
inaczej. Powinien zostaæ umieszczony w /usr/sbin
, a nie
(jak informuje strona podrêcznika systemowego) w /etc
pod
nazwą in.bootpd. Dodaj nastêpującą liniê lub usuñ znak
komentarza z pliku /etc/inetd.conf
w linii:
bootps dgram udp wait root /usr/sbin/tcpd /usr/sbin/in.bootpd
Spowoduje to uruchomienie bootpd przez inetd kiedy pojawi siê jakieś żadanie skierowane do bootpd.
Plikiem konfiguracyjnym dla bootpd jest plik /etc/bootpd
.
Składnia tego pliku jest wyjaśniona na stronie podrêcznika
systemowego. W naszym przykładzie plik ten powinien wyglądaæ
mniej wiêcej tak: (serwer jest tutaj użyty znowu w swoim normalnym
znaczeniu)
# Sample /etc/bootpd file # Najpierw ustawienia globalne dla tego, co jest używane przez # wszystkie maszyny. allhost:hd=/usr/local/xterm/liveshere:\ # Katalog domowy dla XT. :ds=192.168.13.1:\ # Serwer nazw domeny (imlinux) :sm=255.255.255.0:\ # Maska podsieci :gw=192.168.13.1:\ # Wrota (gateway) :ts=192.168.13.1:\ # Serwer czasowy :lp=192.168.13.1:\ # Serwer drukarki :to=-7200: # Offset czasu w sekundach # Nastêpnie pozycje dla poszczególnych XT. # Kolejne XT miały by swoje odrêbne pozycje. whisper:ht=ethernet:\ # Rodzaj połączenia sprzêtowego :ha=0f03113145f1:\ # Adres ethernet-owy XT :ip=192.168.13.41:\ # Numer IP XT (whisper) :tc=allhost:\ # Dołącz ustawienia globalne :bf=xtermOS: # Nazwa pliku startowego - OS XT
Nazwa systemu operacyjnego (OS) dla XT nie może byc czêścią nazwy
katalogu domowego (hd). W naszym przykładzie plik, w którym
znajduje siê system operacyjny to /usr/local/xterm/liveshere/xtermOS
,
ale pozycja hd to /usr/local/xterm/liveshere/
.
bootpd zapisze informacje do obu plików /var/adm/syslog
oraz /var/adm/messages
, która po udanym starcie powinna
wyglądaæ mniej wiêcej tak:
Jul 17 05:19:42 imlinux in.bootpd[110]: connect from 0.0.0.0 Jul 17 05:19:42 imlinux bootpd[110]: reading "/etc/bootptab" Jul 17 05:19:42 imlinux bootpd[110]: read 2 entries from "/etc/bootptab" Jul 17 05:19:43 imlinux bootpd[110]: request from hardware address 0F03113145F1 Type 1 Jul 17 05:19:43 imlinux bootpd[110]: found 192.168.13.41 whisper
Po tym, jak bootpd pomoże wystartowaæ XT bêdzie on jeszcze siedział w pamiêci przez ok. 15 minut, po czym jeśli nie ma już nic do roboty usunie siê.
Trivial File Transfer Program jest używany przez XT do
załadowania systemu operacyjnego z dysku twardego z
Linux-a. Powinien byæ zawarty w każdej dystrybucji i nie posiada
pliku konfiguracyjnego. Możesz przetestowaæ ten program wpisując w
wierszu poleceñ tftp
.
Tak jak to zrobiłeś w przypadku bootpd bêdziesz musiał dodaæ
lub usunąæ znak komentarza z pliku /etc/inetd.conf
w
linii:
tftp dgram udp wait root /usr/sbin/tcpd /usr/sbin/in.tftpd
Zauważ, że tftp ma dostep tylko do tych plików, które mają odczyt dla świata. Pamiêtaj też, że tftp jest potencjalną dziurą w bezpieczeñstwie i że wersja tego programu zawarta w niektórych dystrybucjach Linux-a nie posiada opcji -r lub -s, które czynią ten program bardziej bezpiecznym.
tftp także czyni zapis w /var/adm/messages
. Jeśli
bootpd dobrze wykonał swoją robotê, to nastêpne linie powinny
wyglądaæ mniej wiêcej tak:
Jul 17 05:19:43 imlinux in.tftpd[111]: connect from whisper Jul 17 05:19:58 imlinux in.tftpd[113]: connect from whisper Jul 17 05:19:59 imlinux in.tftpd[115]: connect from whisper Jul 17 05:20:00 imlinux in.tftpd[117]: connect from whisper Jul 17 05:20:03 imlinux in.tftpd[125]: connect from whisper Jul 17 05:20:05 imlinux in.tftpd[127]: connect from whisper
i tak dalej przez pewną chwilê. Są to pliki, o które prosi XT ze swojego katalogu domowego. Powinieneś zobaczyæ także informacje na ekranie XT podczas ich przenoszenia.
Jak już zmodyfikowałeś pliki wymienione wyżej, powinieneś móc wystartowaæ XT. W zależności od producenta na ekranie pojawią siê mniej lub wiêcej mówiące komunikaty o tym co siê dzieje. Sprawdź uważnie czy nie ma jakichś informacji o plikach, które nie mogły zostaæ odnalezione.
Jeśli wszystko jest w porządku, to na XT powinna siê uruchomiæ osobna wersja X-ów. To znaczy szare tło i kursor X. Jeśli na Linux-ie jest już uruchomiony xdm, to może siê nawet pojawiæ zachêta graficzna. Chociaż może siê też zdarzyæ, że bêdą siê działy dziwne rzeczy ponieważ nie wszystko jest jeszcze ustawione. W ostateczności przygotuj siê na zabicie xdm-a.
Wiêkszośæ XT ma wbudowane funkcje, takie jak klient telnet-a, jako czêśæ ich startującego systemu operacyjnego. Możesz przetestowaæ dokładniej połączenie przez "zatelnetowanie" siê na Linux-a.
W tym momencie, w zleżności od ustawionego dostêpu, możesz byæ już w stanie uruchomiæ programy pod X-y używając opcji wyświetlania. Spróbuj napisaæ na komputerze z Linux-em:
xclock -display whisper:0 &
Na XT powinien pojawiæ siê zegar. Możesz nawet w ten sposób uruchomiæ menedżera okienek.
Sekcja ta opisuje ustawienie xdm-a tak, żeby na XT pojawiła siê graficzna zachêta i żeby powracała po wylogowaniu siê użytkownika. Program xdm jest menedżerem wyświetlania. Jest to (bardzo) surowy ekwiwalent programów rejestrujących użytkownika na zwykłym terminalu. Powinien byæ zawarty w każdym pakiecie X na Linux-a.
Pliki konfiguracyjne tego programu znajdują siê w
/usr/X11R6/lib/X11/xdm
(/usr/X11R6
może byæ
symbolicznym dołączeniem do /usr/X11
). Głównym plikiem
konfiguracyjnym jest xdm-config
. Powinieneś znaleźæ wśród
innych także takie linie:
DisplayManager._0.authorize: true DisplayManager._0.setup: /usr/X11R6/lib/X11/xdm/Xsetup_0 DisplayManager._0.startup: /usr/X11R6/lib/X11/xdm/GiveConsole DisplayManager._0.reset: /usr/X11R6/lib/X11/xdm/TakeConsole
To są pliki, które kontrolują ekran podczas gdy X-y są uruchamiane na Linux-ie. Dla XT dodajemy cztery linie tego samego typu:
DisplayManager.whisper_0.authorize: true DisplayManager.whisper_0.setup: /usr/X11R6/lib/X11/xdm/Xsetup_whisper DisplayManager.whisper_0.startup: /usr/X11R6/lib/X11/xdm/Xstartup DisplayManager.whisper_0.reset: /usr/X11R6/lib/X11/xdm/Xreset
Zauważ, że zamiast whisper:0 pojawia siê whisper_0. Zauważ też, że GiveConsole zostało zamienione na Xstartup, który w moim przypadku jest plikiem pustym oraz TakeConsole zostało zamienione na Xreset, który także jest pustym plikiem. Oba pliki kontrolują właściciela konsoli graficznej kiedy X-y są uruchamiane na Linux-ie, ale ponieważ my uruchamiamy je na XT, wiêc nie ma sensu mieszaæ z konsolą Linux-a.
Pliki ustawiające (setup) uruchamiają pewne programy zanim na ekranie
pojawi siê zachêta. To jest miejsce, w którym możemy użyæ,
powiedzmy, xv, żeby wyświetliæ sobie w tle obrazek. Powinieneś
móc po prostu skopiowaæ plik Xsetup_0
na Xsetup_whisper
.
[Pytanie to ciągle powraca: Jednym ze sposobów umieszczenia obrazka w tle jest umieszczenie linii
nice xv -root -quit -rmode 5 <obrazek> &
czy podobnej w pliku ustawiającym. <obrazek> zostanie wyświetlony w tle pod zachêtą xdm-a. Zauważ, że niektóre XT bêdą zgłaszaæ błąd jeśli obrazek jest za duży albo zbyt skomplikowany.]
Xaccess kontroluje kto może mieæ dostêp do maszyny. Powinieneś móc zostawiæ wartości domyślne takimi jakie są. Zauważ, że Xaccess pozwoli ci na powitanie użytkownika programem chooser w razie gdybyś miał w sieci wiêcej komputerów, które służą za XT.
Xresources kontroluje wygląd i rozmiar graficznej zachêty. Możesz mieæ różne zachêty dla Linux-a i dla XT poprzez zamianê linii:
DisplayManager*resources: /usr/X11R6/lib/X11/xdm/Xresources
na dwie linie:
DisplayManager._0.resources: /usr/X11R6/lib/X11/xdm/Xres_0 DisplayManager.whisper_0.resources: /usr/X11R6/lib/X11/xdm/Xres_wh_0
gdzie Xres_wh_0 jest nazwą pliku zasobowego dla whisper.
Powinieneś móc także zostawiæ plik Xservers z wartościami domyślnymi.
Konfiguracja w pliku Xservers jest nieco bardziej złożona. Przypuszczalnie jest tam tylko jedna linie bez komentarza:
:0 local /usr/X11R6/bin/X
albo coś podobnego. Powoduje ona wystartowanie X serwera na Linux-ie podczas uruchomienia programu xdm. Zamiana tej linii w komentarz oznacza, że podczas uruchomienia programu xdm nie bêdą startowane X-y na Linux-ie. To jest to co musisz zrobiæ, jeśli chcesz żeby xdm obsługiwał tylko XT a nie X-y na Linux-ie. W tym wypadku, X-y można w każdej chwili uruchomiæ na Linux-ie poleceniem startx jak dotąd bez znanych skutków ubocznych.
Jeśli twój XT nie posiada XDMCP, musisz także dołączyæ taką liniê dla XT:
whisper:0 foreign
XDMCP jest standardem pozwalającym na przykład rozmawiaæ XT ze swoimi hostami. Jeśli twój XT posiada XDMCP nie dołączaj tej linii tutaj. Jeśli linia ta znalazłaby siê tutaj, a XT posiadałby XDMCP, to na lini połączeniowej pojawiłby siê konflikt, ponieważ zarówno xdm jak i XT próbowałyby siê równocześnie porozumieæ. Może to prowadziæ do różnych przedziwnych efektów, jak np. walka dwóch xdm o dominacjê :).
Zauważ, że możesz użyæ pozycji w xdm-config nawet jeśli w Xservers nie ma linii dotyczącej XT, to znaczy, że możesz w dalszym ciągu ustawiaæ zachêtê graficzną itp. dla XT, który posiada XDMCP.
Aby xdm startował za każdym startem Linux-a możesz dołączyæ taką liniê
/usr/bin/X11/xdm
do pliku /etc/rc.d/rc.local
. Inni startują xdm-a
poprzez /etc/inittab
. W każdym razie xdm powinien
pojawiæ siê jako jeden z procesów po starcie Linux-a.
[Jest to dośæ ważne i pracujemy nad tym.]
Aby zobaczyæ czy użytkownik może używaæ ekranu danego XT z maszyny Linux-owej zaloguj siê jako użytkownik inny niż "root" i napisz jedno z:
xsetroot -solid white -display whisper:0 & xterm -display whisper:0 &
Użyj tego kiedy ktoś jest zalogowany na XT oraz kiedy jest tam tylko graficzna zachêta.
Oto problemy, które siê pojawiły oraz ineteresujące właściwości, które mogą byæ rozważane jako błêdy. Jeśli pojawiły siê u ciebie jakieś interesujące właściwości czy nawet rozwiązania skontaktuj siê ze mną proszê.
Procedury opisane w tym tekście były jak dotąd poważnie testowane na Tektonix-ie XP23 w połączeniu z 386DX-33MHz, 16 MB RAM-u z Linux-em 1.2.3 oraz XFree86 w wersji 3.1.1 z dystrybucji Slackware 2.2.0.1.
Wiêcej informacji na temat X-ów można znaleźæ w sieci:
Najpierw podziêkowania dla Linusa B. Torvaldsa < torvalds@kruuna.helsinki.fi>; nastêpnie dla
Klausa ter Fehna < ktf@bc3.gun.de> oraz dla
Douglasa K. Stevensona < duck@catzen.gun.de>
Jeśli znalazłeś jakieś rażące błêdy ortograficzne, gramatyczne, składniowe, techniczne to pisz do mnie:
Oficjalną stroną tłumaczeñ HOWTO jest http://www.jtz.org.pl/
Aktualne wersje przetłumaczonych dokumentów znajdują siê na
tejże stronie. Dostêpne są także poprzez anonimowe ftp pod adresem
ftp.jtz.org.pl/HOWTO/
Przetłumaczone przeze mnie dokumenty znajdują siê także na mojej stronie WWW. Są tam też odwołania do Polskiej Strony Tłumaczeniowej.
Kontakt z naszą grupą, grupą tłumaczy możesz uzyskaæ poprzez listê
dyskusyjną jtz@ippt.gov.pl. Jeśli chcesz sie na nią zapisaæ, to
wyślij list o treści subscribe jtz Imiê Nazwisko
na adres
majordomo@ippt.gov.pl
Zmiany wprowadzone przez tłumacza: polskie adresy ftp i zmiana Net-2-HOWTO na NET-3-HOWTO.